-Εχω δεί τούς κίκλους & τα τετράγωνα τα οποία περιέκλειον τίς δύο στήλες….

Στήν γωνία κάθε πλευράς τής αιθούσης τοποθετείται από μία άσπρη στήλη, σε ίσες αποστάσεις ώστε να σχηματίζεται 4γωνο ενώ στό Ανατολικό μέρος , εκτός τού 4γώνου, υπάρχει ένας κόκκινος θόλος στην οροφή & εμπρός του ένα τραπέζι πού καλύπτεται με μαύρο βελούδινο κάλυμμα με κεντημένα ασημένια δάκρυα. Η αίθουσα φωτίζεται με 16 κηροπήγια με λευκά κεριά τοποθετημένα ανά τέσσερα σε κάθε γωνία. Ο επικεφαλής εκπροσωπεί τόν Αρχηγό. Κάθεται είς τον θρόνο τού Σολομώντος κάτω από τόν θόλο στο κέντρο τής ανατολικής πλευράς τής Αιθούσης. Εδώ παρατηρούμε ότι ο εν λόγω ανήκει σε μία από τίς 10 φυλές τού βορείου Ισραήλ (Dan) πού αποσχίστηκαν από τόν Ροβοάμ & ακολούθησαν τόν Ιεροβοάμ. Υπάρχει μόνον ένας βοηθός ο οποίος κάθεται δυτικά & εκπροσωπεί τόν Στρατηγό ο οποίος ήταν ο πρώτος πού ανακάλυψε τον τάφο τού διδασκάλου τους.

Τήν θέση τού υποτράτηγου κατέχει ο Ζαβούθ υιός τού Ναθάν: “& ήν ο βασιλεύς Σαλαμών βασιλεύων επί Ισραήλ & ούτοι άρχοντες οί ήσαν αυτώ…& Ζαβούθ υιός Νάθαν εταίρος τού βασιλέως…. & Αδονιράμ υιός Εφρά επί τών φόρων & τώ Σαλωμών 12 καθεσταμένοι επί πάντα Ισραήλ χορηγείν το βασιλεί και τω οίκω αυτού”. Ο Τελετάρχης αντιπροσωπεύει τον Zαχαρία, πού ήταν ο αρχηγός τής φρουράς τού Σολομώντος.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ.

Το όνομα Ζερμπάλ: ρίζα ζερ η τσέρ (=ξένος-εχθρός,) & το βάαλ, οπότε η λέξη ζερμπάλ σημαίνει ο “εχθρός τού Βάαλ”. Οι λέξεις βάαλ, σημαίνει Κύριος & ήταν ο Ύπατος Θεός τών Χαλδαίων & τών Φοινίκων. Διαβάζουμε στο Γ΄ βασιλειών κεφάλαιο 18: 21: “εί έστι Κύριος ο Θεός, πορεύεσθε οπίσω αυτού’ εί δε ο Βάαλ, πορεύεσθε οπίσω αυτού”. Η λέξις (Στλ) σημαίνει “φυτευμένος” ενώ (Στ) σημαίνει το μέρος τού σώματος όπου καθόμαστε, το θεμέλιο.

Η λέξις (Κιν) σημαίνει βάθρο, στήριγμα, όρθιος, όπως η στήλη Ιακίν . Κατά συνέπειαν η λέξις Στόλκιν… σημαίνει “στέρεο θεμέλιο” ένα όρθιο φυτό η βλαστάρι, ένα ιστίο ή θεμέλιο τοποθετημένο σε κατακόρυφη θέση.

Θα βρούμε αναλογικά μία παρόμοια σημασία στήν λέξη Ιωχαβέν…

Θα δεχτούμε επομένως τόν Στόλκιν ως το “στοιχείο τής βάσεως” ως το βλαστάρι τής “Συνειδήσεως τού φυσικού Εγώ η οποία μόλις αρχίζει να προχωρεί πρός τήν αφύπνιση. Δηλαδή να αρχίζει να παράγει φυτό με τούς καρπούς του ή να στηρίζει τήν ανοδομή τής μελλοντικής εξάρσεως πρός τήν ανώτερη κατάσταση Συνειδήσεως τού Εγώ… Διότι αντιλήφθηκε το μέρος όπου αυτή βρίσκεται θαμένη (δηλαδή σε ένα ανεξάρτητο ή “υπόγειο χώρο” κάτω από τον ναό)…..ή με άλλα λόγια στό βάθος τού υποσυνειδήτου & τού ασυνειδήτου).

Είς το άλλο άκρο τού βλαστού, κατά τήν έννοιαν τής διευθύνσεως από Δυσμών πρός Ανατολάς, βρίσκεται ένας άλλος Διδάσκαλος, ο Αδωνιράμ. Είναι ο 7ος από τήν ομάδα πού αντικατέστησε αρχικά τόν μεγάλο Διδάσκαλο τήν θέση τού οποίου κατέλαβε & τόν αντικατέστησε ο Ιεροβόαμ. Ο Ιεροβοάμ είναι ένας από τούς επτά υπό ωρίμανση μελλοντικούς καρπούς τού δένδρου τής ζωής & τού δέντρου τής γνώσεως (Νταάτ) , υπό τήν έννοιαν ενός αναπτυσσομένου κέντρου συνειδήσεως.