Αρχαία μυστήρια και Τεκτονισμός ( Μέρος Α΄)
Όταν ο άνθρωπος είς τήν πανάρχαια εποχή αντίκρισε καί εννόησε τα πρώτα, κατά αυτόν φυσικά φαινόμενα, ένοιωσε, έκπληξη καί τρόμο. Εκείνα πού υπέπεσαν στήν αντίληψη του πρώτα, ήταν το φώς καί το σκότος. Παν ό,τι υπάρχει στό φώς, υποπίπτει αμέσως στήν αντίληψη τού ανθρώπου, όσο απαίδευτος καί αν είναι. Το σκότος όμως περιβάλλει τα πάντα με μυστήριο καί αφήνει τήν φαντασία ελεύθερη να αναζητά τήν εξήγηση τού μυστηρίου αυτού. Η βόρειοι λαοί, Σκανδιναβοί κ.λπ πού ζούσαν περισσότερο στά σκότει τής νύχτας κατά τίς χειμερινές τροπές τού ηλίου, αναγκάστηκαν πρώτοι να εξερευνήσουν το μυστήριο τού σκότους, δυνάμωναν δε τήν φαντασία τους γιά τα διάφορα καιρικά φαινόμενα, όπως οι καταιγίδες οι κεραυνοί, οι βροντές, οι σεισμοί κ.λπ. Γι' αυτό καί οι Λαοί...